بررسی رابطه بین افزایش مدیریت دانش با میزان تنیدگی شغلی در بین کارکنان بیمارستان آتیه شهر همدان

هدف اصلی در این پژوهش بررسی رابطه بین افزایش مدیریت دانش با میزان تنیدگی شغلی در بین کارکنان بیمارستان آتیه شهر همدان است. روش تحقیق در پژوهش حاضر استفاده از آمار توصیفی بوده است. روش به کاررفته در آن از نوع پیمایش (نظرخواهی) می باشد. در این پژوهش با استفاده از پرسش نامه محقق ساخته (برگرفته از الگوی که تا به سؤالات باز و بسته، نوشته دکتر محمد مقیمی) اقدام به طراحی سؤالات در دو بخش کلی نمودیم. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات از آمار توصیفی شامل فراوانی، میانگین، در صد فراوانی، انحراف معیار و همچنین از آمار استنباطی برای تعیین صحت و سقم فرضیه ها که شامل آزمون هم بستگی پیرسون استفاده شده است. پس از تجزیه و تحلیل یافته های پژوهش به این جمع بندی در نهایت دست پیدا می کنیم که: بین افزایش مدیریت دانش با میزان تنیدگی شغلی در بین کارکنان بیمارستان آتیه شهر همدان رابطه معناداری وجود دارد، بین مدیریت دانش و ساختار محیطی رابطه معناداری وجود دارد، بین مدیریت دانش و ساختار روانی رابطه معناداری وجود دارد. بین مدیریت دانش و سابقه خدمت به رابطه معناداری وجود دارد. سپس به نظر می رسد بین مدیریت دانش و نوع استخدامی رابطه معناداری وجود دارد. بین مدیریت دانش و سمت شغلی رابطه معناداری وجود دارد.

کلیدواژه ها:

مدیریت دانش ، تنیدی شغلی ، سابقه خدمت ، ساخار محیطی ، نوع استخدامی ، سمت شغلی