حماقت عملکردی و مرزهای هوشمندی

سازمان های ماسه برای موفقیت در بسیج ظرفیت های شناختی تأکید می کنند گفته طبعاً محدودیت های شدید این ظرفیت ها که می توانی به آن حماقت عملکردی بگوییم اندازه سایر موضوعات مؤثر بر عملکرد سازمان، نه می باشند. حماقت عملکردی به فقدان بازخوردپذیری، عدم استفاده از ظرفیت های فکری و اجتناب از توجیه و استدلال گفته می شود. حماقت عملکردی در زمینه هایی که اقتصاد اقناعی در ایجاد تصاویر جذاب و جلوه های نمادین سازمان تأکید دارد، بیشتر متداول است گفته این شرایط منجر به گسترش اشکالی از مدیریت حماقت می شود که شک و تردید را سر پف کرده و به حاشیه می راند و اقدامات ارتباطی را مسدود می کند. در عوض تعامل داخلی افراد سازمان را به شیوه ای ساختار بندی می کند که در روایات مثبت و منسجم تأکید کرده و روایات منفی تر و مبهم را به حاشیه می راند. این کار می تواند پیامدهای مثبتی از جمله ایجاد حدی از قطعیت در افراد و سازمان ها داشته باشد. ولی قطعاً نتایج مخربی از جمله ایجاد حس ناهماهنگی بین افراد و کل سازمان هم در پی خواهد داشت.

کلیدواژه ها:

حماقت عملکردی ، ظرفیت شناختی ، مدیریت حماقت ، خود مدیریت حماقت