بررسی وضعیت مدیریت دانش در مرکز علمی و کاربردی استان قزوین

در تغییرات سریع امروزی سازمان هایی موفق خواهند بود که بتواند خود را با این تغییرات انطباق داده و از قدرت نوآوری لازم برخوردار باشند. در دانشگاه و نهادهای آموزش عالی نیز داوری و خلاقیت از اهمیت والایی برخوردار است که بنابراین جهت تحقق این هدف، این نهادها باید در زمینه انشا، نشر دانش و انتقال آن به جامعه و نسل های جوان بیش از پیش تلاش و کوشش کنند . بنابراین در دانشگاه های علمی و کاربردی برای تبدیل شدن به سازمان دانش بنیان به طور جدی با بسط فعالیت های مدیریت دانش می باشد بافت علیرغم اهمیت دانش و مدیریت آن در دانشگاه علمی و کاربردی، شناخت چندانی در مورد آن وجود ندارد. لذا این مقاله با هدف بررسی وضعیت مدیریت دانش و ابعاد آن در دانشگاه علمی و کاربردی شهر قزوین صورت می پذیرد. این مقاله از نوع مطالعات تفصیلی - تحلیلی است که به روش مقطعی انجام شده است که در آن وضعیت مدیریت دانش در بین کارکنان دانشگاه علمی و کاربردی شهر قزوین در سال 1٬394 اندازه گیری و مورد ارزیابی قرار گرفته است. و جامعه مورد مطالعه در این مقاله کلیه کارشناسان شاغل در مرکز علمی و کاربردی شهر قزوین می باشد جهت تعیین نمود از روش نمونه گیری تمام شمار جهت تعیین نمونه استفاده شده است . نتایج بررسی ها نشان دهنده این مطلب می باشد که در سه حوزه مدیریت دانش بین خلق و شناسایی دانش، به اشتراکات زاری دانش و حفظ و نگهداری دانش رابطه معناداری وجود ندارد و وضعیت کسب و تحصیل دانش، به توسعه دانش و به کارگیری دانش در بین کارکنان مرکز علمی و کاربردی شهر قزوین رابطه معناداری وجود دارد . همچنین وضعیت مدیریت دانش و شش ساله آن از دیدگاه کارشناسان مراکز علمی و کاربردی شهر قزوین بیشترین افت افاضه توسعه دانش و کمترین نمره به حوزه اشتراک گذاری دانش می باشد.

کلیدواژه ها:

شناسایی دانش ، به اشتراک گذاری دانش ، حفظ و نگهداری دانش ، وضعیت کسب و تحصیل دانش ، توسعه دانش و بکارگیری دانش ، کارشناسان مراکز علمی و کاربردی شهر قزوین