بررسی رابطه میان مدیریت دانش و سازگاری شغلی کارکنان (مطالعه موردی: کارکنان بانک صادرات استان اصفهان)

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه بین مدیریت دانش و سازگاری شغلی کارکنان سرپرستی بانک صادرات استان اصفهان است. روش پژوهش توصیفی - هم بستگی و جامعه آماری شامل کلیه کارکنان سرپرستی بانک صادرات استان اصفهان به تعداد 270 نفر می باشد. براساس جدول کرجسی و مورگان 1٬970 حجم نمونه برابر با 159 نفر است که به روش نمونه گیری طبقه ای متناسب با جامعه آماری کارکنان مرد و زن انتخاب شدند .ابزار اندازه گیری شامل پرسش نامه 21 سؤالی محقق ساخته مدیریت دانش بر اساس مدل نوناکا و تاکوچی 1995 و پرسش نامه 20 سؤالی سازگاری شغلی دیویس و لاف کوئیست 1991 بود. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از روش های آماری تحلیل رگرسیون، ضریب هم بستگی و تحلیل واریانس چند متغیره ( مانوا)استفاده شد . نتایج نشان داد که r مشاهده شده در سطح 0/05 >p هم بستگی مثبت و معنا داری را بین مدیریت دانش و سازگاری شغلی کارکنان سرپرستی بانک صادرات استان اصفهان نشان داد. r مشاهده شده در سطح 0/05 >p هم بستگی مثبت و معنا داری را بین مؤلفه اجتماعی سازی دانش، برون سازی دانش، ترکیب سازی دانش و درهم سازی دانش و مؤلفه های شخصیت، ارزش ها و نیازها، محیط شغلی و رضایتمندی شغلی کارکنان نشان داد و به

کلیدواژه ها:

مدیریت دانش ، سازگاری شغلی ، کارکنان ، بانک صادرات