مواضع گفتمانی نیروهای سیاسی نسبت به جنگ تحمیلی مطالعه موردی گفتمان مذهبی حزب جمهوری اسلامی

با پیروزی انقلاب اسلامی جریانهای سیاسی، حول گفتمان های متضاد اقدام به نقش آفرینی کردند. به گونه ای که هر کدام ازجریان ها و احزاب به تناسب جایگاه شان در جامعه و ساختار قدرت و همچنین ماهیت گفتمانیشان مواضع و عملکردهای متفاوتیداشتند. مواضع و عملکرد احزاب و جریان های سیاسی از همکاری و همراهی تا مخالفت با انقلاب اسلامی قابل تحلیل و بررسیاست. یکی از برهه های حساس در تاریخ انقلاب اسلامی که نقش احزاب و جریان های سیاسی در آن نقش تعیین کننده داشت،هشت سال جنگ تحمیلی عراق علیه ایران بود. در این زمان سه جریان سیاسی لیبرال، چپ و اسلام گرا حول گفتمانهای مشخصمواضع، عملکردها و رویکردهای متفاوتی نسبت به جنگ داشتند. جریان سیاسی چپ به طور مشخص با نقش آفرینی ضد انقلابیحزب دموکرات کردستان و سازمان مجاهدین خلق و نقش انفعالی و گاهاً تضعیف کننده حزب توده شناخته شده است. جریان هایسیاسی لیبرال به طور مشخص و موردی با مواضع و عملکردهای نهضت آزادی و دولت بنی صدر متمایز شده است؛ و جریان اسلامگرایی با مواضع و عملکرد اعضای حزب جمهوری اسلامی و افراد تصمیم گیرنده و هدایت کننده انقلاب و حاکمیت مشخص شدهاست. ساماندهی این پژوهش به این نحو است که ابتدا به یک گونه شناسی گفتمانی از نیروهای سیاسی رایج در جامعه مابعدانقلابی ایران می پردازیم، سپس به جریان ها و نیروهای سیاسی حول گفتمان مذهبی یعنی حزب جمهوری اسلامی می پردازیم ودر انتها به مواضع گفتمانی این جریان سیاسی نسبت به جنگ تحمیلی اشاره می کنیم.

کلیدواژه ها:

انقلاب اسلامی ، احزاب سیاسی ، جنگ تحمیلی