مدلی برای توسعه آموزش الکترونیکی در ایران توسعه شهرهای الکترونیکی

شهرهای دیجیتالی یک محدوده وسیعی از تکنولوژی های دیجیتال را بکار می گیرند و می توانند بر اساس شرایط موجود یا آینده توسعه و اصلاح یابند. در نظر گرفتن تجربیات تحقیقات و ارزیابی های انجام شده در دنیا و عملکرد شهرهای دیجیتالی موجود می تواند جهت بکارگیری مدل توسعه به ما کمک کند. باید مد نظر قرار دارد که نیازمندی های زیادی باید ارضا شوند تا یک شهر دیجیتالی را بتوانیم اجرا کنیم، بنابراین اجرای موفق یک شهر دیجیتالی ممکن است برا یمکان های دیگری که شرایط اقتصادی اجتماعی آنها یکسان نباشد امکان نداشته باشد بعلاوه توسعه ویژه ای باید به زندگی شهری پرداخته شود که بین محیطی فیزیکی و دیجیتالی ارتباط خوب و مؤثرتری قرار گیرد به منظور بکارگیری شهر مناسب در ایران توجه باید به سیستم آموزشی شود جامعه دموکراتیک و پایدار بدون گسترش قابل قبول برخی پارامترها و بدون دستیابی به یک حداقل دانش و ادبیات در حداکثر شهروندان امکان پذیر نیست. بنابراین آموزش در این جا نقش مهمی ایفا می‌کند، بنابراین آنچه را که یک کودک از یک آموزش می آموزد نه تنها برای خود آن کودک و والدین او مهم خواهد بود بلکه برای جامعه ای که در آن زندگی می کند نیز مفید خواهد بود بنابراین اصلاح سیستم تا آموزش نه تنها برای خود آموزش مفید و سودمند، بلکه اثرات آن برای کل جامعه توزیع می شود. در این رابطه باور بر این است که آموزش دیجیتالی مسیر را برای دارا بودن شهرهای الکترونیکی مؤثر و دولت الکترونیکی مؤثر می سازد.