شناخت ویژگی های باغ سازی ایران در دوران قاجار و پهلوی و تأثیرات باغ سازی غرب بر آن

سنت هنر باغ سازی در کشور ما دارای قدمت زیادی است. استقرار باغ ها در دل بیابان، در دامنه کوه، در امتداد مسیل ها علاوه برایجاد محیطی زیبا و سودمند، توان محیطی پنهان منطقه را نیز آشکار می نماید و خود سبب نظم بخشیدن به یک اکوسیستم غنیمی گردد. از دوران صفویه باغ در گستره شهر به عنوان عنصر شکل دهنده ساختار فیزیکی شهر بوده و همواره تلفیق آن با ساختارشهری سبب ارتقا کیفی و بصری منظر شهری شده است. در این پژوهش به بررسی ویژگی های باغ ایرانی، و به طور خاص باغسازیایران در دوران قاجار و پهلوی اشاره شده و همچنین به تأثیر و نفوذ باغسازی غرب در این دوران، و چگونگی روند تغییر و تبدیلباغ های ایران به خصوص در دوره پهلوی پرداخته شده است. اطلاعات مورد نیاز این پژوهش از طریق بررسی دقیق اسناد و مدارکو متون تاریخی و سفرنامهها و همچنین بررسی منابع تصویری موجود در آرشیو کتابخانه های معتبر، بر پایه روش تحلیلی و توصیفیانجام گرفته است.میل و علاقه به پرورش گیاهان وبه ویژه منظرسازی ها بیش از هر چیز نتیجه باغبانی جدید و زیبایی ترکیب هایتصویری ایجاد شده توسط گیاهان بودند. با توجه به اینکه باغ برخلاف معماری و سایر آثار هنری به سرعت در معرض خطر نابودیاست و آثار بجا مانده از باغ های گذشته بسیار اندک است.

کلیدواژه ها:

باغ ایرانی ، دوران پهلوی ، باغ سازی غرب ، دوران قاجار ، منظر شهری