باز اندیشی در هنر کاشی کاری های مسجد شیخ الله اصفهان

یکی از مهمترین بناهای میدان نقش جهان مسجد شیخ لطف الله است که در بردارنده کیفیات خاص معماری می باشد. مسجد شیخ لطفالله جزو مساجد دوره صفوی به سبک اصفهانی می باشند. هنرمندان عصر صفوی وارث تجربه ها و آثار ارزشمند هنرمندان گذشته اند وراهی که از قرون اولیه اسلامی تا دوره تیموری در زمینه تزیئنات کاشی کاری معماری طی شده بود به وسیله هنرمندان صفوی به نحویشایسته با روندی چشمگیر ادامه یافت. در مسجد شیخ لطف الله از کاشی کاری هفت رنگ و معرق بیشترین استفاده شده است که همراهبا اشکال گل، گیاه و هندسی به کار گرفته شده است. تنوع و اهمیت رنگ ها در تزئینات کاشی کاری در دوره صفویه بیشتر از ادوار گذشتهاست، در این دوره طیف گسترده ای از رنگ های مختلف از جمله لاجوردی، فیروزه ای، نارنجی، زرد، سفید، سیاه، قرمز لاکی، سبز، قهوهای دیده می شوند. از میان این رنگ ها لاجوردی فیروزه ای و نارنجی جایگاه خاصی پیدا می کنند که در مسجد شیخ لطف الله شاهد آنهستیم. این پژوهش در روشی توصیفی- تحلیلی هنرکارشی کاری و پیشینه این هنر را تشریح می کند، انواع کاشی کارهایی به کاررفته درمسجد شیخ لطف الله را نام برده و نقطه اوج این هنر را در مسجد شیخ لطف الله بررسی می کند.

کلیدواژه ها:

تزئینات ، کاشی کاری ، مسجد شیخ لطف الله ، دوره صفویه