برنامه ریزی راهبردی توسعه گردشگری با رویکرداستراتژیک به جذب توریسم و توسعه منابع انسانی (نمونه مورد مطالعه :شهر سرخرود)

امروزه بسیاری از برنامه ریزان و سیاست گذاران توسعه ،از گردشگری به عنوان رکن اصلی توسعه پایدار یاد می کنندودر تلاش هستند با شناسایی قابلیت های توسعه ی گردشگری مناطق و رفع موانع آن سهم بیشتری از عایدات این بخشرا نصیب خود سازند.در این راستا شهرهای ساحلی استان مازندران از مقاصد مهم گردشگری کشور می باشد که میتوانند با برنامه ریزی اصولی و مناسب و شناسایی توان ها و محدودیت های گردشگری آن ،نقش موثری در توسعه اینمناطق درنتیجه توسعه ملی و تنوع بخشی به اقتصاد ملی داشته باشد. بدین منظور دراین پژوهش به ارزیابی استراتژیکقابلیت های توسعه گردشگری حوزه سرخرود پرداخته شده است .در ادامه با الویت بندی عوامل مختلف ،استراتژی هایدر خور ارائه گردید.تجزیه تحلیل های صورت گرفته در تحقیق نشان می دهد که جهت تاکید بر رفع آسیب پذیری حوزهمطالعه شده ،استراتژی های شناخت منطقه و طراحی آن وایجاد بستری مناسب جهت توریست و جهانگرددر منطقهتوسعه گردشگری حوزه مذکور قرار گیرد. انتظار می رود که با ایجاد زمینه های جذاب و پویای طرح (مجتمع توریستی)در راستای پاسخگویی به نیاز ساکنین سرخرود که همواره ساختار نقش استراحتگاهی و پذیرایی منطقه را جهت گذراناوقات فراغت خود دنبال می کنند بتوان گامی برداشت و در نهایت بستر را جهت جذب توریسم و توسعه منابع انسانیمهیا نمود.

کلیدواژه ها:

رویکرد استراتژیک ، توسعه منابع انسانی ، جذب توریسم ، سرخرود