سنجش توسعه یافتگی شهرستان های استان خوزستان با استفاده از مدل ویکور

دستیابی به رشد و توسعه یکپارچه از اهداف کلان برنامه ریزان بوده به طوری که ماهیت و چارچوب هر طرح و برنامه ای را شامل شده است. در نگاه منطقه ای و ناحیه ای بخصوص در سطح شهرستان تعیین این سطوح توسعه یافتگی در غالب مقایسه با نواحی و شهرستان های دیگر اهمیت بسزاییپیدا می کند که ضمن آشکار شدن این طبقه بندی ها، نهاد های مربوطه و دست اندرکار هر نواحی را بر رفع موانع توسعه و حرکت بیش از پیش درتحقق یکپارچی توسعه ترغیب می نماید.از طرفی طبقه بندی و تعیین سطوح در جنبه های متفاوت ابزار کار و برنامه ریزی حاکمان و نهادهای دخیل درتدوین طرح های ملی و منطقه ای و محلی بوده است. که با توجه به شاخص های مورد نظر در جنبه های رشد و توسعه اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و غیره تهیه می گردد.در این پژوهش برای سنجش توسعه یافتگی در شهرستانهای استان خوزستان 41 شاخص از مجموعه شاخص های بهداشتی و درمانی،توسعه انسانی، توسعه اقتصادی و توسعه فرهنگی از روشهای شاخص بندی و روش اصلاح شده تحلیل مولفه های اصلی استفاده شده است که بهروش تحقیق ترکیبی از روشهای اسنادی و تحلیلی به تحلیل اطلاعات با استفاده از نرم افزارهای spss ، Excel و GIS پرداخته شده است و در پایانضمن شناسایی و قرار دادن شهرستان های استان در پنچ طبقه بسیار محروم، محروم، متوسط، خوب و بسیار خوب پیشنهادهایی را جهت کاهش سطوح توسعه و توازن منطقه ای در بهره مندی از امکانات موجود پیشنهاد داده است.