سنتز نانوذرات اکسید تیتانیوم و سیلیکا و کاربرد آنها در تغییر ترشوندگی سنگ کربناته نفت دوست

با توجه به اینکه منابع نفتی که به راحتی قابل دسترسی هستند رو به کاهش بوده و از طرفی تقاضا برای نفت در حال افزایش است.، بنابراین روشهای پیچیده تری برای بهبود تکنیکهای تعیین مشخصات مخزن و فرآیندهای که منجر به ازدیاد برداشت می شوند مورد نیاز است. باتوجه به اینکه افزایش تنها مقدار کمی در ضریب ازدیاد برداشت نفت منجر به میلیاردها دلار سود اضافی خواهد شد انگیزه بسیار بالایی برای توسعه تکنیکهای و روشهای نوین مکانیابی و تعیین مشخصات دقیق نفت باقی مانده در این مخازن به وجود آمده است در سیلابزنی معمول اب، سیال پیشران از میان کانالهای به وجود آمده در اثر نسبت تحرک پذیری نامطلوب به سمت چاه تولیدی حرکت کرده و از کنار مقدار زیادی از نفت مخزن عبور کرده و آنها را پوشش نمی دهد، در نتیجه برداشت نفت کاهش می یابد سیلاب زنی مواد سطحی یا دیگر مواد شیمیایی نیز به علت هزینه بالای مواد تزریقی، پتانسیل خوردگی آنها، تلفات مواد تزریقی محدود شده اند. نانوذرت می توانند به کنترل فرآیندهای برداشت که با فرآیندهای حاضر و یا پیشین هماهنگی ندارد کمک کند. این عوامل نانویی با ارتقا ژئومکانیکی و ارتقا کشش سطحی به همراه بهبود و اصلاح ذخایر می توانند باعث افزایش برداشت نفت شوند. در این پژوهش اثر نانوذرات SiO2,TiO2 بر تغییر ترشوندگی سنگ مخزن کربناته نف دوست را بررسی شده است، برای این منظور نانوذرات به روش سل ژل سنتز شده و برای بهبود خواص آب دوستی آنها از اتصال عاملی و سرمایش بعد از اتمام هیدرولیز استافده شده است ساختار بلورین نانوذرات با استفاده از پراش اشعه X (XRD) و بررسی های ریخت شناسی با استفاده از میکروسکوپ الکترون روبشی SEM بررسی شده است. نتایج نشان داد که در ابتدا زاویه تماس نرمال هپتان با سنگ صفر درجه است و بعد از قرار دادن سنگ در نانوسیلات زاویه تماس افزایش داشت. همچنین جذب نانوذرات روی سطح سنگ با استفاده از تصاویر SEM بررسی شد هاست.

کلیدواژه ها:

نانوسیال ، ازدیاد برداشت نفت ، مخازن کربناته ، تغییر ترشوندگی ، زاویه تماس