به کارگیری فناوری تزریق هوشمند در مخازن گسل خورده

وجود نواحی گسل خورده در مخازن کربناته پدیده ای متداول است گسلها بعضا از نوع تراوا بوده و سبب می گردند که شکافی با تراوایی بالا در مخزن ایجاد شود این گسلها بعضا به گونه ای می باشند که در داده های زمین شناسی قابل تشخیص نبوده و ممکن است مهندسین مخزن رادر معرفی مختصات دقیق دچار اشتباه نمایند. به عبارت دیگر امتداد این گسلها می تواند به نحوی باشد که چاه تولیدی را به چاه تزریقی متصل نماید. در این صورت مشکلات عدیده ای در میزان کارایی فرایندهای ازدیاد برداشت بوجود می آید علاوه بر ایجاد مشکلاتی در تولید، در هنگام تزریق نیز سبب بروز زودهنگام نسوخ سیال تزریقی شده به درون چاه تولیدی در محل گسل می شوند بروز این اتفاق اجازه ی تزریق مستمر و به دنبال آن تولید مناسب را به مخزن نخواهد داد. هدف این تحقیق بر آن است تا با استفاده از فناوری چاه های هوشمند مشکلات ذکر شد، مرتفع گردد در واقع با طراحی و پیاده سازی دو سناریوی سیلابزنی متداول و سیلابزنی هوشمند و مقایسه این دو می توان به تصمیم درستی برای چگونگی رفع این مشکل رسید. نتایج مشان داد در بدبینانه ترین حالت با فرض نبود محدودیتهای تجهیزات سطح الارضی و اقتصادی برای تولید تا مدت زمان مشخصی ضریب بازیافت نفت در روش هوشمند در حدود 5 درصد بیشتر از روش غیر هوشمندی است همچنین روش هوشمند نمودار تولید از مخزن دارای محدوده ثابت گسترده ی می باشد.

کلیدواژه ها:

مخزن هوشمند ، چاه هوشمند ، تزریق هوشمند ، تزریق امتزاج پذیر ، مخزن گسل خورده