شناسایی مولفه های ساختار فضایی خانههای دوره قاجار و پهلوی اول در قزوین نمونه موردی: خانه بهروزی و خانه آرازی

نیاز به سرپناه و سکونت از نیازهای ضروری و اولیه انسان است. خانه از دیرباز پاسخگوی این نیاز بشر بوده است. نقش و جایگاه خانه در معماری سنتی ایران نیز گواهی بر این ادعا است. در طراحی این خانهها الگوهای متنوعی مشاهده شده است. این الگوهامتاثر از عوامل گوناگونی چون اقلیم، فرهنگ، روش زندگی، اقتصاد، سیاست و غیره است. هدف از این مطالعه بررسی الگوی سازماندهی فضایی در دو خانه سنتی قزوین- یکی متعلق به دوره قاجار و دیگری متعلق به دوره پهلوی اول در قزوین است؛ تا تغییرات در الگوی فضایی خانهها در دو دوره متوالی آشکار شود.در این تحقیق از روش کتابخانهای و میدانی برای جمع آوری اطلاعات استفاده شده است. به این ترتیب که با بررسی کتابخانهایتحقیقات انجام شده در این زمینه و مطالعات میدانی از ابنیه سنتی قزوین به ویژه خانههای سنتی این شهر و توصیف آنها امکان تحلیل و مقایسه نمونههای خانه ایرانی در دو دوره تاریخی(قاجار و پهلوی) در شهر قزوین، محقق گردد. نتایج به دست آمده نشان می دهند که الگوی سازماندهی فضایی خانه بهروزی کاملا مطابق یک خانه سنتی ایرانی و مطابق با اقلیم شهر قزوین است ولی در سازماندهی فضایی خانه آرازی بسیاری از فضاهای یک خانه ایرانی حذف و در کنار الگوهای فضایی ایرانی عناصری از معماری غرب (شیوه نئو کلاسیک) به آن افزوده شده است

کلیدواژه ها:

خانه بهروزی ، خانه آرازی ، قزوین ، معماری بومی ، مولفههای ساختار فضایی