مطالعه سازه های بادگیر و بهینه سازی مقطع بادگیر تحت اثرانرژی تجدید پذیر باد به عنوان یک سیستم تهویه مطبوع درمعماری قدیمی ایرانی

محدودیت منابع انرژی و نقش اساسی آن درپیشرفتهای صنعتی استفاده ازانرژیهای تجدید پذیر نظیر باد خورشید اب و ... را به عنوان گزینه ای مناسب مطرح کرده است انرژیهای تجدید پذیر علاوه برمقرون به صرفه بودن درداشتن محیط زیستی پاک و بدون الودگی نقش مهمی را ایفا می کند ازاین رو بررسی سازه های قدیمی مانند بادگیرها که درگذشته استفاده فراوانی داشتند به نحوی که باعث استفاده درعصرمدرن گردد حائزاهمیت بوده و ارایه مدلهایی جدید جهت بهینه سازی آنها قابل تامل است دراین مقاله بااستفاده ازریاضیات تغییرات و انالیز نیروی باد برروی بادگیرها مدلی بهینه ارایه شده که مقاومتر ازمدلهای پیشین بوده و ازنظر پارامترهای طراحی سازه های بادگیر خصوصیات بهتری دارند لذا مدل هذلولی گون دراین خصوص ارایه شد این مدل درحالیکه کمترین سطح دربرابرباد را دارند استحکام و مقاومت آن ازبادگیرهای پیشین بیشتر بوده و به عنوان مدلی کاربردی جهت برجک بادگیرهای نسل جدید پیشنهاد میگردند