سنجش میزان مطلوبیت پیاده راه های شهری با تاکید بر عبور و مرور معلولین

هدف از تحقیق حاضر، سنجش و ارزیابی میزان مطلوبیت مسیرهای پیاده با تاکید بر عبور و مرور معلولین درایران میباشد. به همین منظورشهر ارومیه به عنوان نمونه موردی مورد نقدوبررسی قرار گرفته است.در این تحقیق 4 شاخص مبلمان، خدمات، دسترسی و حمل و نقل در بین 5 گروه از معلولین )نابینایان، کم بینایان، معلولین حرکتی، ناشنوایان و جانبازان( مورد بررسی و تحلیل قرار گرفته است؛ اطلاعات مورد نیاز در این تحقیق از طریق مشاهدات میدانی و پرسشنامه گردآوری شده و جهت پردازش اطلاعات از نرم افزار SPSS و برای سنجش و رتبه بندی شاخص ها و گروههای مورد مطالعه از مدل تصمیم گیری AHP و تکنیک(Topsis) استفاده شده است. با توجه به نیاز متفاوت گروههای معلولین، جهت سنجش مطلوبیت وضع موجود معابر از شاخصهای متفاوتی استفاده شده و نتایج تحقیق حاکی از آن است که شاخص دسترسی با رتبه 1 و کمترین فاصله تا ایده آل مثبت+ Di یعنی عدد 0.84، بالاترین مطلوبیت را داشته و شاخص حمل و نقل با رتبه 4 و کمترین فاصله تا ایده آل منفی-Di یعنی عدد صفر، کمترین مطلوبیت را در سنجش مطلوبیت پیاده راه معلولین داشته است .همچنین در بین 5 گروه از معلولین، گروه ناشنوایان باکمترین فاصله تا ایده آل منفی یعنی عدد 0.294 و رتبه 5 کمترین رتبه وکمترین مطلوبیت را داشته ولی گروه کم بینایان با کمترین فصله از ایده آل مثبت( 0.672) و رتبه 1 بالاترین رتبه و بیشترین مطلوبیت را داشته است. لذا پیاده راه های شهر ارومیه متناسب ترین طراحی را برای گروه کم بینایان و نا مطلوبترین طراحی را برای گروه ناشنوایان داشته است؛ در بین شاخص های مختلف نیز پیاده راه های ارومیه مطلوبترین طراحی را در شاخص دسترسی و نا مطلوبترین طراحی را در سیستم حمل و نقل عمومی داشته است.

کلیدواژه ها:

ارومیه ، پیاده راه ، معلولین ، AHP ، Topsis