نقش کارآفرینی فرهنگی در احیای صنایع دستی روبه زوال (شهر اصفهان)

صنایع دستی نشان دهنده ی ذوق و سلیقه و فرهنگ مردمان یک سرزمین می باشد که از طرفی می تواند به عنوان یک منبع درآمد و از طرفیدیگر به عنوان زمینه ای برای جذب گردشگران داخلی و خارجی محسوب شود. صنایع دستی در کشورهای درحال توسعه ازنظر اقتصادی وفرهنگی جایگاه ویژهای دارد و در ایران، شهر اصفهان به عنوان شهر فرهنگ و هنر و تمدن معروف است و عمده معروفیت آن به دلیل وجودهنرهای سنتی و صنایعدستی متنوع آن است. باوجوداین، توسعه ی زندگی مدرن، آنقدر سرعت پیدا کرده است که برخی از هنرهای اصیل وپرکاربرد ایرانی را فقط در موزه ها می توانیم ببینیم که شاید این نشان دهنده احترام به آنها باشد ولی از طرفی تولید نکردن آنها می تواندباعث ضربه زدن به اقتصاد و اشتغال یک جامعه شود. امروزه بسیاری از هنرها و صنایع دستی سنتی با تمام معروفیت و رونق آن درگذشتهبه دلیل تغییر الگوهای مصرف در زندگی امروزی جایی ندارند و درواقع روبهزوال و فراموشی اند. به همین دلیل برای توسعه و پیشرفتصنایع دستی و حفظ و احیای آن و به دنبال آن پیشرفت اقتصادی و فرهنگی کشور، توسعه کارآفرینی فرهنگی ضرورت دارد. هدف از مقالهحاضر بررسی و تعیین نقش کارآفرینی فرهنگی در احیای صنایع دستی روبهزوال، همچنین شناسایی عوامل مؤثر در احیای صنایع دستیروبه زوال است. پژوهش حاضر به شیوه تحلیلی- توصیفی و مبتنی بر منابع کتابخانه ای صورت خواهد گرفت. جامعه موردنظر در این پژوهشمنسوجات روبهزوال در شهر اصفهان و نمونه موردمطالعه «زری بافی» می باشد و نتایج تحقیق حاکی از آن است که کارآفرینی فرهنگی به عنوان یک عامل مهم در احیای این صنایع و هنرها و همچنین تغییر کاربری، توسعه و پیشرفت آنها می باشد.

کلیدواژه ها:

کارآفرینی ، کارآفرینی فرهنگی ، صنایع دستی ، صنایع دستی رو به زوال ، زری بافی