سنت گرایی در معماری بعد از انقلاب اسلامی در ساخت بناهای فرهنگی با تکیه بر بررسی نمونه موردی نمازخانه دانشگاه باهنر کرمان و نمازخانه پارک لاله (دوره اول 1359-1367)

سنت از آن رو دارای ارزش است که در برگیرنده باورها و عقاید و عادات روزمره انسان ها می باشد این عادات نشئت گرفته از وقایع ورخداد هایی است که از گذشته برای انسان به یادگار مانده است. در معماری این سنت ها با حفظ و یاد آوری ارزش های گذشتگان همراه است حال اگر این یاد آوری ها به صورت نمادهایی از سرگذشت تمدن ها باشد به عنوان نویی سنت گرایی مطرح می شود که با استفاده از کهن الگوها و بیان و ایجاد همان ارزش ها ولی با مصالح نوین و فناوری جدید به نمایش گذاشته می شود.

کلیدواژه ها:

سنت گرایی ، تجدد ، تحولات سیاسی ، اجتماعی ، معماری