اثربخشی معنادرمانی گروهی مبتنی بررویکرد معنادرمانی فرانکل بربهبود تاب آوری بیماران مولتی پل اسکلروزیس شهرستان شیراز

تحقیق حاضر با هدف بررسی اثربخشی معنادرمانی گروهی مبتنی بررویکرد معنا درمانی فرانکل بر تاب آوری به زندگی بیماران مولتی پل اسکلروزیس شهرستان شیرازصورت گرفت . جامعه آماری این تحقیق شامل کلیه بیماران ام اس شهرستان شیراز بود که با استفاده ازجدول مورگان و به صورت تصادفی چهل نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند و پیش آزمون بر روی آنها اجرا گردید ، سپس افراد نمونه بهصورت تصادفی ساده در دو گروه بیست نفری آزمایش و کنترل جایگزین شدند . ابزار اندازه گیری این تحقیق آزمون تاب آوری کانر و دیویدسون بود . طرح تحقیق از نوع پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل بود – . معنادرمانی گروهی مبتنی بررویکرد معنا درمانی فرانکل بر روی گروه آزمایش به مدت ده جلسه نود دقیقه ای ، یکبار در هفته اجرا گردید و پس از اتمام مداخله از هر دو گروه پس آزمون به عملآمد . به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از تحلیل کواریانس ) مانکوا ( استفاده شد و نتایج تحقیق نشان داد که معنادرمانی گروهی مبتنی بررویکرد معنا درمانی فرانکل موجب افزایش تاب آوری بیماران ام اس گردید .

کلیدواژه ها:

معنادرمانی گروهی ، رویکرد معنادرمانی فرانکل ، تاب آوری ، بیماری مولتیپل اسکلروزیس