رفتار در علوم اجتماعی الگو پذیری آداب اجتماعی با تأسی از الگوی پردازی عملی پیامبر(ص)

کلمه انسان از إنس گرفته شده است به معنای تمایل والفت است ، وهمین تمایل والفت باعث میشود که انسانها حیات اجتماعی داشته باشند ، و برای رفع نیازهای خود ناگزیر از برقراری ارتباط با همنوعان خویش است پس ضرورت حیاتاجتماعی ، روابط ایجاد می کند ، وهمین روابط اجتماعی از طرف انسانها گاهی خوب و گاهی بد ، نامیده می شود . معاملات خوب و مناسبات نیک ، وقتی به عمل می آید که انسانها پیروی قواعد اخلاقی باشند. ازاینجا معلوم می شود کهتعلیمات دینی راجع به اخلاق برای هر فرد از افراد جامعه لازم است تا اعمال خوب را از اعمال زشت متمایز نمایند و قابل احترام واعتماد زندگی کنند. ادب در همه جامعه ها و بین تمامی امتها و ملتها و اقوام بوده و لازمه زندگی بشر به شمار می رود و در پسندیده بودن ادب، اختلافی در میان هیچ قومی از اقوام بشر نیست، فقط چیزی که هست تطبیق مصداق های ادب است که به اعتباراختلاف اقوام و ملتهای مختلف می باشد و این اختلاف از لحاظ تشخیص کار نیک از بد است. چه بسا چیزهائی که در نزد ملتو قومی، از آداب خوب بشمار رود و حال آنکه در نزد سایر اقوام ادب به حساب نیاید. مثلاً در میان اسکیموها رسم بر این است که مهمان پس از غذا خوردن لبهای خود را طوری پاک کند که صدایی از آنها برخیزد و بدین ترتیب نشان دهد که غذا بر وی گوارا بوده است، ولی ما این کار ناپسند می دانیم. بنابراین آداب معاشرت در سراسر جهان متفاوت است رحمت الهی ی براولاد آدم ازبدو تخلیق میسر بوده ، بار دیگر درزمان و مکان تجدید نمود که همی معیار های انسانیواخلاقی زیر انبار جهل و خرافات فرو رفته بود.بالأخص اخلاق بشری که درواقع جوهروصیقل آدمی است گوهرنا یاب گردیده بود. درهمچو زمان حساس پیامبری را فرستاد که می فرماید:} بعثت لأ تمم مکاْرم الأخْلاق { ) 1( مبعوث گردیدم تا خوبیهای اخلاق را تکمیل نمایم. پیامبری که نمونی اخلاق و رحمت بربشریت است.همزمان با بعثت اش تاریکی های جهل را بهنورمبدل نموددرهمچو اجتماعی معلم اخلاق را خدا وند فرستاد ، که بمقام شامخ نائل و به سیادت وقیادت رسید.پس کسانی که تعلیمات اخلاقی پیامبر را پذیرفتند ، و به عالی ترین درجات فضائل اخلاقی رسیدند