ارائه راهبردهای مناسب ردپای اکولوژیک در جهت توسعه پایدارشهری

اکثر نظریه های توسعه به صورت روشن و یا ضمنی توسعه را تغییرات اساسی در ساختار جامعه می دانند.تغییراتی که موجب افزایش ظرفیت های تولیدی،بهبود شرایط زندگی و توزیع ثمره های آن در جامعه می گردد.اما افزایش شهرنشینی از یک سو و محدودیت منابع قابل دسترس اعم از بهداشت،آب آشامیدنی،مسکن از سوی دیگر سببتجدیدنظر بسیاری از کارشناسان اقتصادی و سیاستمداران پیرامون الگوهای کنونی توسعه شهری شده است.محیط زیست به عنوان سرمایه طبیعی نقش ضروری در ایجاد رفاه حوزه های مختلف (اقتصادی،اجتماعی،سیاسی) یک شهردارد؛اما مصرف گرایی وعدم توجه به اکوسیستم منجر به بروز آسیب های زیست محیطی گردیده که تاثیرات غیرقابلجبرانی را بر کره قابل حیات گذاشته است. آلودگی هوا،گرم شدن زمین،تغییرات اقلیمی و بروز بیماری های ناشی از فعالیت های صنعتی از جمله تخریب زیست بوم از طریق برداشت بدون تعقل انسان می باشد.لزوم حفظ منابع برای داشتن رفاه بیشتر و انتقال آن ها به نسل بعد از مهمترین اصول زندگی هر شهروند و هر فرد یک جامعه است.از این رواین مقاله ضمن بررسی توسعه و برنامه ریزی شهری در چارچوب توسعه پایدار به معرفی ابزاری زیست محیطی به نام ردپای اکولوژیک پرداخته و با بیان روش های بکارگیری آن ، توسعه پایدار شهری را در چارچوب این ابزار قابل تحقق می داند

کلیدواژه ها:

ردپای اکولوژیک ، شاخص ردپای اکولوژیک ، توسعه پایدار ، توسعه پایدار شهری