بررسی و تحلیل تاثیر عملکرد مدیریت شهری در الگوی رشد فضایی شهر بوکان طی سالهای 1335 الی 1390

شهر مجموعه ای ترکیب عوامل طبیعی اجتماعی و محیط های ساخته شده توسط انسان است که در آن جمعیت ساکن متمرکز شده است رشد فضایی شهرها بسیار پیچیده است زیرا متاثر از روابط متقابل انسان محیط و فرهنگ حاکم بر اجتماع شهری می باشد مدیریت شهر با استفاده از اختیارات و منابع دریافتی از جامعه تلاش می نماید فعالیتهای لازم را از طریق برناه ریزی کالبدی شهر ایران ارائه خدمات و رفع نیازهای شهروندان ارائه نمایدد. در پژوهش حاضر باتوجه به اینکه هدف شناخت روند تحولات رشد فضایی شهر بوکان می باشد روش حقیق توصیفی کتابخانه ای می باشد که روش گردآوی اطلاعات مبتنی بر مطالعات کتابخانه ای میدانی و داده های فضایی محدوده مورد مطاله می باشد یافتهای این پژوهش نشان می دهد که شاخصه های جمعیتی که بعارتند از مهاجرت و زاد و ولد باعث ایجاد مناطقی در بطن شهر و حواشی آن شده اند و در برنامه ریزی مدیریت شهری بعد از سال 1355 تا سال 1390 نقش بشدت تاثیرگذاری در ساماندهی و برنامه ریزی فضایی کالبدی شهر بوکان داشته اند. از این رو مدیریت شهری در شهر بوکان در صورتی می تواند موفق باشد که از پایینترین سطح تا بالاترین سطحدر آن مدریت شهری مناطق شهری نواحی شهری و محلات شهری به عنوان لایه های سیاستگذاری و تصمیم گیری وجودداشت باشد.

کلیدواژه ها:

مدیریت شهری ، توسعه کالبدی ، فضایی ، الگوی رشد شهری ، شهر بوکان