پهنه بندی خطر زمین لغزش با استفاده از روشهای آماری مطالعه موردی: صومعه دل، استان آذربایجان شرقی

زمین لغزش ، حرکت توده سنگ خاک و واریزه به طرف پایین شیب می باشد این پدیده از جمله بلایای طبیعی است که همه ساله زیانهای جانی و مالی بسیاری ار در کشوهرای مختلف در پی دارد. حرکات توده ای م یتواند سبب تخریب سازه های مهندسی ساخت بشر از جمله مناطق مسکونی ، شریانهای حیاتی همچون راه ها و خطوط انتقال نیرو و نیز جنگلها و زمینهای کشاورزی شود با پهنه بندی خطر وقوع زمین لزغش می توان مناطق حساس وم دارای پتانسیل بالای خطر لغزش را شناسایی نمود د راین تحقیق جهت پهنه بندی خطر وقوع زمین لغزش می توان مناطق حساس و دارای پتانسیل بالای خطر لغزش را شناسایی نمود در این تحقیق جهت پهنه بندی خطر زمین لغزش منطقه صومعه دل از دو روش گوپتا و جوشی LNRE و تراکم سطح استفاده شدهاست برای این منظور ابتدا نقشه پراکنش لغزشهای منطقه تهیه شده است سپس 7 پارامتر موثر بر وقوع زمین لغزش همچون سنگ شناسی شیب، جهت شیب، فاصله از رودخانه، کاربری اراضی ، آب زیرزمینی، وضعیت ساختاری زمین شناسی در محیط GIS تهیه و طبقه بندی شد. در مرحله بعد هر کدام از این عوامل که به عنوان لایه اطلاعاتی به شمار می آیند جداگانه با نقشه پراکنش زمین لغزشها تقاطع داده شد مقدار لغزشها در هر واحد به دست آمد و با استافده از رابطه گوپتا و جوشی و تراکم سطح وزن هر طبقه محاسبه گردید. از طریق همپوشانی لایه های اطلاعاتی ذکر شده پهنه بندی خطر زمین لغزش با دو روش مذکور در محیط GIS انجام شد. جهت ارزیابی کارایی و انتخاب مدل مناسب برای پهنه بندی خطر زمین لغزش منطقه مقدار مجموعه کیفیت Qs برای دو روش ذکر شده محاسبه گردید. مقدار مجموع کیفیت در روش گوپتا و جوشی برابر با 1/54 و در روش تراکم سطح برابر با 0/67 است که بیانگر کارایی بالای روش گوپتا و جوشی نسبت به تراکم سطح است. بنابراین نقشه پهنه بندی حاصل از این روش می تواند مورد استفاده طیف وسیعی از مدیران و برنامه ریزاان منطقه ای قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

زمین لغزش LNRF تراکم سطح ، صومعه دل GIS