بررسی نقش جهت گیری مذهبی در تبیین بخشودگی بین فردی و کنترل انتقام جویی

هدف پژوهش بررسی نقش جهت گیری مذهبی در تبیین بخشودگی بین فردی و کنترل انتقام جویی در دانش آموزان متوسطه شهر تبریز، به روش توصیفی- همبستگی بود. بدین منظور از جامعه آماری دانش آموزان متوسطه، نمونه ای به تعداد 200 دانش آموزان به صورت نمونه گیری خوشه ای چند مرحله و براساس جدول مورگان انتخاب شد. آزمودنی ها پرسشنامه های جهت گیری مذهبی آلپورت و راس، و مقیاس بخشودگی بین فردی احتشام زاده و همکاران را تکمیل نمودند. داده های به دست آمده با استفاده از روش های آماری همبستگی پیرسون و رگرسیون استاندارد در spss تجزیه و تحلیل شد. نتایج پژوهش نشان داد که جهت گیری مذهبی درونی با بخشودگی بین فردی و کنترل انتقام جویی رابطه مثبت معنادار داشته (p<0/05) و جهت گیری مذهبی بیرونی با بخشش و کنترل انتقام جویی رابطه معناداری ندارد (p>0/05). همچنین نتایج رگرسیون نشان داد که جهت گیری مذهبی درونی می تواند بخشودگی بین فردی را به طور معنی داری پیش بینی کند. براساس نتایج می توان گفت: افرادی که به تعالیم مذهب شان صادقانه اعتماد داشته و عمل می کنند. در هنگام تعارض و ناسازگاری مصالحه جو بوده و از توان بخشودگی بیشتری برخوردارند و کمتر به اعمال انتقام جویانه می پردازند.

کلیدواژه ها:

جهت گیری مذهبی درونی ، جهت گیری مذهبی بیرونی ، بخشودگی بین فردی ، کنترل انتقام جویی