بررسی قلمرو نظریه «رفاه و خیر» به عنوان مبنای مسئولیت مدنی در حقوق ایران

یکی از نظریه های ابراز شده در خصوص مبنای مسئولیت مدنی در نظام حقوقی آمریکا ، نظریه رفاه و خیر است در تبیین نظریه رفاه و خیر در حقوق ایران بایستی گفت در مواردی که شخص در راستای اجرای وظیفه و در مقام احسان و خدمت رسانی ؛ کار مفیدی برای اجتماع انجام می دهد لکن بر حسب اتفاق موجب تضرر دیگری می شود که جبران این ضرر براساس نظریه تقصیر و سایر نظریه ها امکان پذیر نباشد وفق نظریه اصل رفاه و خیر دولت مسئول جبران خسارت خواهد بود . درتوجیه این نظریه در حقوق ایران ، می توان به قاعده احسان و قاعده لاضرر به عنوان مبنای آن اشاره کرد ، مهم ترین هدف نظریه رفاه و خیر حمایت از زیان دیده و بالاخص فاعل فعل زیانبار است و در پی برقراری نظام جبران خسارت بر شالوده ی اصولی است که مسئولیت مدنی را ناشی از تقصیر یا دیگر نظریه ها ، می دانند و در نهایت راه رسیدن به عدالت و رفاه اجتماعی را میسر می سازد . در این مقاله ابتدا مفاهیم مربوط به موضوع تعریف می شود سپس قلمرو نظریه رفاه و خیر در حقوق ایران مورد مطالعه و بررسی قرار می گیرد .

کلیدواژه ها:

رفاه و خیر ، مبنای مسئولیت مدنی ، احسان ، لاضرر ، دولت