بررسی تاثیر گردشگری بر هوش معنوی و ارتقای معنویت

جستجو و کسب معنا در زندگی و رسیدن به کمال انگیزه اولیه آفرینش بشر بوده است. هنگامی که احساس خلا انسان را در بر می گیرد بحران اصلی نبود معنویت است. انسان امروز در پی معنا بخشی به زندگی و جستجوی چیزی افزون بر مادیات است چرا که با در دست داشتن تکنولوژی پیشرفته و مدرن، باز نارضایتی از زندگی و احساس روزمرگی او را در پی کشف علت و راه برون رفت از بحران بر می انگیزاند. درک و آگاهی از معنای زندگی و کسب رضایت، مستلزم استفاده از هوش معنوی است و تنها از طریق هوش منطقی و عاطفی حاصل نخواهد شد. در این مقاله با مطالعه ابعاد مختلف هوش معنوی، مدلی که به بهترین وجه معرف هوش معنوی است ارائه شد. بدین منظور ابعاد مختلف ارائه شده توسط پژوهشگران بررسی و به وسیله پنل خبرگان دسته بندی و هم مفهوم سازی گردید و مدل هوش معنوی ارائه شد. سپس براساس ادبیات تأثیر گردشگری نیز بر فرد بررسی گردید. نتایج حاصل از تحلیل محتوا حاکی از این است که گردشگری و سفر نیز به عنوان عاملی موثر در تقویت مولفه های هوش معنوی و در نتیجه ارتقای هوش معنوی فرد، انسان را برای درک معنویت در زندگی مدد خواهد نمود.

کلیدواژه ها:

هوش معنوی ، گردشگری ، معنویت