ادبیات و زبانشناسی

انسانها برای ایجاد ارتباط وانتقال فرهنگ ازوسیله واحدومشترکی به نام زبان استفاده می کنند تا درباره اشیا وپدیده ها ومفاهیمی که درذهن خوددارند صحبت کنند . زبانشناسی یعنی مطالعه علمی زبان طبیعی بشرکه به ماهیت زبان وارتباط می پردازد . ادبیات یک ملت مجموعه آثارمکتو ب است که نمایانگر بازتابهای عاطفی چون غم ،شادی ومانند آنهاست که در قالبهای مختلفی بیان می شود .( بررسی ادبیات ازسوی زبانشناسان از نظراسباب آفرینش ادبی ونیز باتوجه به کاربرد شناسی به تفسیر آنچه به منزله ادبیات رخ داده توجه دارد و به دلیل تفاوت در عامل دیدگاه و عامل هدف از دو جنبه زبانشناختی ادبیات وسبک شناسی زبانشناختی مورد بررسی قرار گرفته است .) زبانشناسی ادبیات به توصیف اسباب آفرینش ادبی از جمله مباحث واج شناسی ،دستور ،معنی شناسی ،ساختمان هجایی ،وزن ،عروض وقافیه … می پردازد . البته مطالعات زبانشنا ختی ادبیات در ایران بسیار نوپاست ولیکن تحقیقاتی در چهار چوب بررسی عروض فارسی ،وزن وقافیه وهمچنین ابزار های زبانشناسی در سبک شناسی ادبی ودستور زبان فارسی صورت گرفته است .

کلیدواژه ها:

ساخت گرایی ، خودکاری وبرجسته سازی ، نشانه شناسی ، آوا شناسی ، هرمنوتیک ، اشتقاق