رد پای ترجمه در مثنوی مولانا

سال انتشار: 1387
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 1,426

متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

NCNRPL01_030

تاریخ نمایه سازی: 9 خرداد 1387

چکیده مقاله:

ترجمه در گذشته بصورت شفاهی در قلمرو مذهب رواج داشته است و روحانیون برای تفهیم مردم از کلام خداوند آنچه را مبهم می نمود ، مورد تفسیر قرار می دادند . مولانا نیز در جای جای مثنوی از این تفاسیر برای بیان قصص ز یادی بهره گرفته است اما در این مقال منظور ما از ترجمه در مثنوی ، بررسی این قصه های تفسیری و اشاره به صنعت تلمیح و تضمین آیات و احادیث در اشعار مولانا نمی باشد ، بلکه هدفمان معرفی قصه هائیست که بصورت شعر یا حکایات در کتابهای عربی موجود بوده است و مولانا با ترجمه آنها و ریختنشان در قالب کلام فارسی ، قصه آن را در مثنوی خویش گنجانده است . به این ترتیب می توان مولوی را خط رابط میان دو زبان فارسی و عربی دانست که در تغذیه فرهنگی و هنری ادبیات ما نقش موثری داشته است .

نویسندگان

وحیده شیرکوند

کارشناس ارشد زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد ورامین – پ