بررسی مشکلات و راهکار های جلوگیری از اتلاف وقت در سازمانها

اتلاف وقت، نوعی رفتار کاری ضد بهرهوری است که از آن به میل باطنی کارکنان به انجام فعالیتهای غیرکاری در طول زمان کار، تعبیر میشود. در اتلاف وقت اینگونه فرض میشود که تعداد قابل ملاحظهای از کارکنان، فارغ از میزان درگیری باشغل و حتی در شرایطی که بهرهوری در حد قابل قبولی وجود دارد، به اتلاف وقت میپردازند. مقاله حاضر ابتدا به بسط تحقیقات گذشته پرداخته و با ارائه مدلی از اتلاف وقت، آن را تشریح مینماید، سپس با توصیف مفروضات مدل ارائه شدهگزارههای آزمایشپذیری را برای آن ارائه مینماید. در ادامه با فرض اینکه عوامل اتلاف وقت در یک گروه، یکپارچه و یکسانعمل نمیکند، ادعا میشود که حداقل چهار مورد از این عوامل وجود دارد و سرپرستان باید با به کارگیری گونههای مختلفی از فنون مدیریت منابع انسانی، هر یک را مدیریت کنند.

کلیدواژه ها:

اتلاف وقت ، رفتار کاری ضد تولیدی ، مدیریت منابع انسانی ، مسئولیت سازمانی