مشابه سازی عددی جریان پالسی خون در شاهرگ گردن مسدود شده توسط بیماری تصلب شرائن

پارامترهای همودینامیکی در شروع و شیوع بیماری تصلب شرائن شدیدا تحت تاثیر پارامترهای هندسی بوده و با حضور مانع در عبور جریان خون دچار دگرگونی می شوند. در مطالعه حاضر، اثر گرفتگی های موضعی در قسمت سینوس شاهرگ گردن (CC) روی جریان خون به صورت عددی با حل معادلات ناویر استوکس و پیوستگی بررسی شده است. دو مدل اصلی شاهرگ گردن با درجات مختلف گرفتگی 25%، 40% و 55% انتخاب شده اند نتایج حاصله از محاسبات بیانگر این نکته می باشد که گرفتگی 25% اثر بسیار جزئی روی تغییر خواص جریان در بعد از گرفتگی دارد. با وجود این، موقعی که درصد گرفتگی به 40% تا 55% افزایش می یابد، میزان تغییرات در نوع پروفیل سرعت و فاکتور مهم تنش برشی دیواره به صورت قابل توجهی ظاهر می شود. نتایج حاصله نشان می دهد که در غیاب گرفتگی مقدار مطلق تنش برشی روی جداره دیواره در قسمت میانی سینوس بین (7-0 dyne/cm²) متغیر است. با وجود این، گرفتگی های با درصد بالا (55%-40) تغییرات قابل ملاحظه ای (470-4 dyne/cm²) در مقدار تنش برشی دیواره ایجاد می کنند. وجود این تغییرات زیاد در مقدار تنش برشی در حضور یک گرفتگی یک پدیده غیرفیزیولوژیکی می باشد که می تواند باعث پیشرفت ضخامت داخلی رگ (شیوع بیماری) و یا سبب کنده شدن ذرات جامد چسبیده به دیواره گردد که به صورت آمبولی ظاهر گشته و در سیستم گردش خون به صورت سیار به راه افتاده که نهایتا منجر به سکته مغزی می گردد. مقادیر تنش برشی زیاد ناشی از حضور گرفتگی (370 dyne/cm² برای گرفتگی 40% و 470 dyne/cm² برای گرفتگی 55%) ممکن است منجر به خرابی سلول های لایه آندوتلیال در قسمت سینوس گردد.

کلیدواژه ها:

مدل عددی ، تنش برشی دیواره ، همودینامیک ، تصلب شرائن ، شاهرگ گردن