بررسی خوردگی حفره ای آلیاژ Ti-6Al-4V در محلول های فیزیولوژیک بدن

امروزه از تیانیم و آلیاژهای آن خصوصا آلیاژ Ti-6Al-4V به عنوان مواد کاشت بدنی، ارتوپدی، حسگرهای بیوالکترود و دیگر کاربردها استفاده می گردد. مقاومت به خوردگی یک ماده کاشت بدنی، کارایی و عمر آنرا تحت تاثیر قرارداده و یک فاکتور اصلی در تعیین سازگاری آن می باشد. در این بررسی رفتار خوردگی آلیاژ Ti-6Al-4V در محلول های فیزیولوژیک هانکز، محلول مایع بدن (SBF)، تروید، محلول بافر خون (SBF)، رینگر و بزاق دهان (AS) در دمای 37 درجه سانتیگراد و پی اچ، 7/4 با استفاده از روشهای پلاریزاسیون پتانسیو دینامیک سیکلی و پلاریزاسیون پتانسیواستاتیک مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج به دست آمده نشان می دهند که پتانسیل حفره دار شدن آلیاژ Ti-6Al-4V در محلول رینگر در محدوده 2/3 تا 2/8 ولت (SCE)، در محلول بزاق دهان 6/8 تا 7 ولت (SCE) و در محلول های هانکز، SBF، PBS و تروید در محدوده 4/5 تا 5 ولت (SCE) قرار داشته است. پراکندگی و عمق حفره ها در محلول رینگر و بزاق دهان به ترتیب بیشترین و کمترین مقدار بوده است. همچنین بررسی های میکروسکوپ نوری و الکترونی (SEM) نشان می دهند که حفره های ایجاد شده در آلیاژ Ti-6Al-4V به صورت کریستالی بوده و از فاز β جوانه زده و رشد نموده اند.