بررسی تاثیر گروه درمانی شناختی- رفتاری بر میزان استرس ورزشکاران رزمیکار شهرستان گیلانغرب

استرس همواره به عنوان یکی از مهم ترین عوامل پیدایش شکل گیری بیماری های مختلف جسم و روان و مرگ و میر افراداست . افراد تحت استرس ، اشتغال زایی پیدا کرده و اغلب دارای احساسات و افکار مداخله گر و خود شکن هستند . هدف ازاین پژوهش ارزیابی میزان تاثیر گروه درمانی شناختی – رفتاری در میزان استرس ورزشکاران رزمی کار بوده است . گروه نمونهاین پژوهش را 24نفر از ورزشکاران رزمی کار که استرس بیشتری داشته اند تشکیل می دهند . روش نمونه گیری در دسترسو با مراجعه به سازمان تربیت بدنی شهرستان گیلانغرب بوده است . آزمودنی به طور تصادف در دو گروه کنترل و آزمایش قرارگرفته اند . پیش از مداخله درمانی هر دو با تست فشار های روانی کوپر مورد ارزیابی قرار گرفتند . گروه آزمایش در ده جلسهگروه درمانی شناختی –رفتاری در هر هفته یک جلسه و جلسه ای 1/5ساعت به مدت 2/5ماه در مرکز تربیت بدنی گیلانغربشرکت نمودند و در گروه کنترل هیچ گونه مداخله روانشناختی انجام نشد . در پایان مداخله درمانی هر دو گروه ، بار دیگر باآزمون یاد شده یاد شده مورد ارزیابی قرار گرفتند . داده های بدست آمده با استفاده از روش تحلیل کواریانس و آزمون tموردتجزیه و تحلیل قرار گرفت . یافته ها نشان داد گروه درمانی شناختی – رفتاری به طور معنی داری در کاهش استرسورزشکاران رزمی کار موثر بوده است . به بیان دیگر این پژوهش نشان داد که گروه درمانی شناختی – رفتاری در زمینه کاهشاسترس ورزشکاران رزمی کار موثر بوده است . در پایان به برخی از پیشنهادات و محدودیت های پژوهش اشاره شده است

کلیدواژه ها:

گروه درمانی شناختی – رفتاری ، استرس ، ورزش کاران رزمی کار