مقایسه و بررسی میزان سلامت روان با گرایش به رنگهای تیره و روشن در بیندانشجویان دختر دانشگاه پیام نور تفت در سال1393-1394

طبیعتاً بررسی موضوع گرایش به رنگها و سلامت روان میتواند ما را در کمک به ارتقاء سلامت روان وافرادی که سلامت روان آنها در معرض تهدید باشد، کمک کند. بنابراین، پژوهش حاضر با هدف بررسی ومقایسه میزان گرایش به رنگهای تیره و روشن با سلامت روان خانمهای دانشجوی دانشگاه پیام نور تفتانجام گرفته است. روش این پژوهش، توصیفی از نوع علی مقاسه ای است که با توجه به مکفی بودنحداقل 30نفر در زیر گروه پژوهشهای علی مقایسه ای، برای اعتبارپذیری بیشتر داده ها در مجموع 100نفر برای هر دو زیرگروه با روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزار بکار رفته در این تحقیق،پرسشنامه 28سؤالی سلامت روان (GHQ)و آزمون رنگ لوشر بود. توصیف و تحلیل داده ها در دوسطح آمار توصیفی (میانگین، انحراف معیار و واریانس) و استنباطی (آزمون لوین و آزمون Tمستقل)انجام گرفت. برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار spssنسخه بیست استفاده شد. تجزیه و تحلیلداده ها نشان داد که بین میزان گرایش به رنگهای تیره و روشن با تمامی زیرمقیاسه ای سلامت روان ازلحاظ آماری تفاوت معناداری وجود ندارد و تفاوتی بین گرایش به رنگ افراد با میزان سلامت روان آنهانیست و رابطه ای بین این دو متغیر وجود ندارد. با توجه به نتیجه تحقیق مورد نظر میتوان ادعا کردگرایش به رنگ دانشجویان دختر برای تشخیص سلامت روان آنها متغیر تعیین کننده و مهمی نیست واین نتیجه را باید در مصاحبه های بالینی تشخیصی و ساخت تستهای روانسنجی سلامت روان در نظرگرفت

کلیدواژه ها:

گرایش به رنگهای تیره و روشن ، سلامت روان و ابعاد سلامت روان ، دانشجویان خانم