بررسی نقش دما و بارش بر توزیع فضایی فراوانی آنتی بادی ضد توکسوپلاسما گوندی در جوندگان با استفاده از نرم افزار جی ای اس (مطالعه موردی استان گلستان)

توکسوپلاسما گوندی انگل تک یاخته ای مهم مشترک انسان و حیوانات است که میتواند انسان و حیوانات خونگرم را آلودهکند و فراوانی آن در شمال ایران بالاست. هدف این مطالعه، بررسی رابطه دما و بارش با فراوانی آلودگی جوندگان بهتوکسوپلاسما گوندی در استان گلستان بود. در طول زمستان سال 1394، 124 موش قهوهای با تله در مناطق مختلف صید شدند. نمونه خون از قلب جمع آوری شده و پس از جدایی سرم، حضور آنتی بادی توکسوپلاسما گوندی با استفاده از آزمونآگلوتیناسیون اصلاح شده مورد بررسی قرار گرفت. رابطه بین فراوانی آنتیبادی توکسوپلاسما گوندی با میانگین دمای سالیانهو میانگین بارش سالیانه در نرم افزار GIS و ایدریسی مورد بررسی قرار گرفت. فراوانی آنتی بادی توکسوپلاسما گوندی در موش های قهوه ای: گرگان 28 درصد، کردکوی 26/66 درصد، بندر ترکمن 22/22 درصد، آزادشهر 20 درصد، مراوه تپه 16/66 درصد و گنبدکاووس 13/33 درصد بود. بالاترین فراوانی آنتیبادی توکسوپلاسما گوندی در گرگان با میانگین بارش سالیانه 551 میلیمتر و میانگین دمای سالیانه 12/5 درجه سانتی گراد مشاهده شد. رابطه مثبت بین بارش و فراوانی آنتی بادی توکسوپلاسما گوندی و همچنین رابطه منفی بین دما و فراوانی آنتی بادی توکسوپلاسما گوندی می تواند به این دلیل باشد که زنده ماندنی اوویست توکسوپلاسما گوندی در خاک مرطوب طولانی تر است.

کلیدواژه ها:

جوندگان ، توکسوپلاسما گوندی ، بارش ، دما ، سیستم اطلاعات جغرافیایی ، گلستان