عایقکاری حرارتی نامطلوب، محدودیتی در استفاده از سامانه های گرمایش از کف ساختمان

در این مقاله رفتار عایقهای حرارتی در ساختمانهایی که از سیستمهای گرمایش دوگانه همرفتی- تابشی استفاده میکنند بررسی شده است. از دیدگاه آنالیز حرارتی، تنها کافی است که بار حرارتی اعمال شده به ساختمان تأمین گردد. اما این نکته که نحوه گرمایش ساختمان و محل قرار گرفتن کویلهای گرم کننده چه اثراتی را بر عملکرد سیستم خواهد داشت قابل بررسی نیست. با کمک آنالیز آسایش حرارتی میتوان اثر محل قرار گرفتن تابشگرها را بر عملکرد حرارتی سیستم مورد تجزیه و تحلیل قرار داد. در مواردی که گرمایش از کف صورت میگیرد، عملکرد سیستم گرمایشی به شدت تحت تأثیر میزان عایقکاری سطوح جانبی ساختمان قرار دارد. به طوری که در ساختمانهایی که به خوبی عایق نشدهاند، این سیستمها نمیتوانند شرایط آسایش حرارتی را فراهم نمایند. بررسیها نشان میدهد که در چنین ساختمانهایی نمیتوان اثرات نامطلوب عایقکاری نادرست را با افزایش دمای عملکرد سیستم گرمایش کفی جبران نمود. چرا که کف پای افراد نمیتواند در مدت زمان طولانی دمای بیشتر از ۲۹ درجه سانتیگراد را تحمل نماید. بررسی های انجام شده نشان داد که در شرایط اقلیمی تهران، در ساختمانهایی که مقاومت حرارتی دیوارهای خارجی آنها کمتر از 2(m2k/w) است نمیتوان از سیستمهای گرمایش از کف هیدرونیک استفاده نمود.

کلیدواژه ها:

گرمایش کفی ، هیدرونیک ، آسایش حرارتی ، عایق حرارتی