بررسی مضمون امید و یأس در غزلیات رهی معیری
محل انتشار: همایش ملی ادبیات غنایی
سال انتشار: 1395
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 779
فایل این مقاله در 7 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
LYRICLIT01_112
تاریخ نمایه سازی: 11 آبان 1395
چکیده مقاله:
امید و یأس دو صفت متمایزند که آدمی در اوج شادی و نشاط و یا در نهایت غم و اندوه می تواند این دو احساس ناب خود را دراثری هنری منعکس سازد.یکی از مشخصه های ناب ادبیات، گره خوردن متن با احساسات شاعرانه است که این ویژگی در شعر نمودبیشتری دارد؛ زیرا امید ها و یأس ها مرکز ثقل عواطف بشری هستند و تکوین شعر نیز در پیوند این عواطف با خیال شاعر رخ می دهد.محمدحسن معیری، با اسم های مستعار «زاغچه» و «شاه چریون» و ... (1347-1288) شاعر و ترانه سرا، طنز نویس و بنیانگذارترانه ی معاصر، به خاطر تواضع بیش از حدش، تخلص «رهی» را به معنای بنده و چاکر برگزید.او محصول تفکرات خویش را، در پرتو تخیلاتشاعرانه و سنت شعرغنایی در قالب سبک هندی به تصویر کشید.در پژوهش حاضرسعی برآن است تا با بهره گیری از روش توصیفی_تحلیلی و ابزار کتابخانه ای دلایل و مضمون های امید و ناامیدیدر غزلیات رهی با رویکردی تطبیقی مورد واکاوی قرار گیرد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
منیره نصری حسنی
استادیار زبان و ادبیات فارسی
امید روستا
کارشناسی ارشد زبان و ادبیات فارسی
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :