ارزشیابی پارامترهای عملیاتی در مدلسازی غشاء فیبر توخالی جهت جذب دی اکسید کربن

انتشار گاز دی اکسید کربن در محیط زیست باعث افزایش دما و تاثیرات منفی زیست محیطی می شود وجود این گاز در مخلوط گاز طبیعی عاملی است که فرآیند جذب این گاز را مورد توجه قرار می دهد. لزوم جذب گاز دی اکسید کربن بررسی راه حلهای مختلفی با انواع جاذب های و استافده از غشاها را می طلبد. با توجه به این نیازها برای رسیدن به هدف بهینه مطلوب راهکارهای مدلسازی برای بررسی پارامترهای تاثیرگذار گشا خواهد بود غشای فیبر توخالی با توجه به سطح تماس گاز مایع یک انتخاب مناسب است طول غشا در فرآیند جذب عاملی مثبتی است ولی افزایش سرعت گاز و نیز افزایش دمای جاذب مایع از عاملهای منفی تاثیرگذار در جذب دی اکسید کربن می باشند.

کلیدواژه ها:

مدلسازی ، غشاء فیبرتوخالی ، جذب دی اکسید کربن ، جاذب مایع