بررسی تأثیر مفهومی طبیعت بر ساختمان از دیدگاه اسلامی (نمونه موردی: چشمه عمارت بهشهر)

امروزه، یکی از مهمترین دغدغه های معماران ایران ساخت بناهایی مطابق فرهنگ، اقلیم و طبع و روحیه ی خاص ایرانی و اسلامی شده است. عدم توجه به بافت و اقلیم، فرهنگ و باورهای بومی هر منطقه و تفکر اسلامی جامعه باعث شده که از مطلوبیت، ماندگاریو عمر ساختمان ها کاسته شود. همچنین به دانستن سیر تحولی معماری در ایران بالاخص پس از اسلام و نگاه گذشتگان ما به هر بنابه عنوان مکانی برای ارزشمند برای تجلی روح انسان می توان خلاء وجود فرهنگی مناسب در ساختمان سازی معاصر ایرانی را بیشتردرک کرد. طبیعت از عناصر مهم و تأثیرگذار طراحی در معماری اسلامی است. کمرنگ شدن نقش طبیعت در معماری جدید موجبشده است که از مطلوبیت ساختمان کاسته شود. با نگاهی به دیدگاه اسلام در ارتباط با تأثیر طبیعت بر انسان و همچنین رابطه یانسان و طبیعت و معماری می توان دریافت که با جدا شدن طبیعت از این رابطه علاوه بر معماری انسان نیز دچار آسیب می گردد.در این پژوهش سعی شده است که با مطالعه اسنادی در ارتباط با دیدگاه اسلام راجع به طبیعت و مقایسه آن با دیگر دیدگاه ها بهعلت برتری دیدگاه اسلامی دست یافت. در نهایت با بررسی چشمه عمارت بهشهر و تأثیر دیدگاه اسلامی بر افزایش مطلوبیت وماندگاری این بنا، به الگویی مناسب برای طراحی امروز با استفاده از عنصر طبیعت رسید.

کلیدواژه ها:

طبیعت در معماری ، معماری اسلامی ، طبیعت ، انسان ، دیدگاه اسلامی