اهمیت لزوم طراحی مجتمع های تفریحی،آبی با رویکرد باز یابی فعالیت های اجتماعی

اگرچه معماری مجتمع های تفریحی که امروزه طراحی و مورد استفاده قرار می گیرند برای سسیل عظیمی از مردم کشور که به سببدرگیری و مشغله زیاد ناشی از صنعتی شدن کشور و بالاخص روزمرگی امورات زندگی شاید بتوان از لحاظ کمیت ، آنرا متناسب با تقاضادانست آنهم تنها بدلیل نیاز تفریحی مبرمی که بعنوان پارادکس و متضاد ، روزمرگی صنعتی ، مردم متقا ضی آن هستند؛ اما با بررسیبیشتر معماری اینگونه مجتمع ها و پیشینه ذهنی افراد استفاده کننده از آن مکان ها چه به لحاظ معماری ساختمان های ایجاد کنندهاجتماع و چه به لحاظ فرهنگی ،که واردکننده اش همان عناصر معماریست ؛ می توان دریافت معماری و فرهنگ غربی هردو با هم به شکلیهمگن شده با عنصر روزمرگی صنعتی بر افکار استفاده کنندگان تاثیری همچون ازخودبیگانگی و تهی بودن از لحاظ معمار ی و فرهنگ راثمره و نتیجه خود کرده اند . از این رو با کنکاش در گونه ای از مجتمع های تفریحی که پیشینه ای تاریخی در زمینه های معماری و خلقاجتماع در شکل گیری تفریح داشته اند به بررسی بازیابی فعالیت های اجتمایی در این فضاها می پردازیم تا شاید بتوان در آینده ای نهچندان دور شاهد رشد و شکوفایی معماری در خور فرهنگ غنی مردمان این مرز و بوم باشیم .در طراحی پایدار نیز با نوعی دخل و تصرف در محیط تلاش می شود تا راه حل هایی را ابداع نمایند که با اهداف محیطی، اجتمایی واقتصادی، در یک نگاه کل نگر و درهم آمیخته به تعادلی دست یافته باشد که بتواند کیفیت برتری برای زندگی نسل کنونی و میراثمناسبی را جهت آیندگان فراهم سازد. در این تحقیق فضای معماری بعنوان ظرفی برای روابط اجتمایی (جامعه) است و گروه های مختلفاجتمایی با عقاید و اندیشه های خود و بی آنکه متوجه باشند، به شکل گیری و پایداری آن کمک می کنند .تمرکز بر این مسئله واستخراج فاکتورهای مثبتی که می توانند منجربه شکل گیری معماری در خور فضای پایدار (به لحاظ اجتمایی فرهنگی ) شوند، موضوعاصلی است.

کلیدواژه ها:

تفریحی آبی ، حمام ، آب ، معماری پایدار ، فعالیت اجتمایی