کاربرد سیستمHACCP راهبردی نوین در کنترل کیفیت آب آشامیدنی

امروزه بکارگیری روش های نوین کنترل کیفیت جایگاهی ویژه و ارزنده در سیستمهای خدمات عمومی و صنعتی ایفا می نماید . بسیاری از کشورها نیز به خوبی ضرورت اتخاذ سیاست های کلان برای پیشگیری از هر گونه ضایعه ای که منجر به اختلال در سلامت و نظم جامعه می شود را دریافته اند . بطوری که گزینش راهکارهای جدید و اصولی که منجر به کاهش صدمات و تامین سلامتی یا به عبارتی ارتقای رفاه ملی می شوند از استراتژیهای بنیادی مدیران ارشد سیستمهای اجرائی گردیده است . سیستم( HACCP ( Hazard Analysis and Critical Control Points یا به عبارتی " سیستم تجزیه و تحلیل خطر و کنترل نقاط بحرانی " یکی از روشهای کنترل و ارتقای کیفیت محصولات می باشد که برای اولین بار در سال 1971 به طور رسمی در کنفرانسهای بین الملی حفاظت مواد غذایی معرفی و مطرح گردید و پس از آن به طور گسترده در صنایع غذایی کشور های پیشرفته به منظور شناسایی و کنترل خطرات ناشی از آلاینده های مختلف به کار گرفته شد . هدف اصلی و عمده سیستم HACCP شناسایی خطرات مرتبط با فرایندهای تولید از ابتدا تا نقطه مصرف با تکیه بر کنترل منبع اولیه و خام محصولات مورد پردازش میباشد که منجر به تولید محصولات با کیفیت بالا و مطمئن خواهد شد . درسال 1996 سازمان بهداشت جهانی ( WHO) به عنوان بالاترین نهاد بین المللی درکنترل کیفیت آب، HACCP رابه عنوان ابزاری مطمئن در ارزیابی مخاطرات وسیستم های کنترل کیفیت آب آشامیدنی با تکیه بر تقدم شناسایی نقاط بحرانی وپیشگیری های اولیه نسبت به فرآیندهای تصفیه و انجام آزمایشات مختلف درسیستم های توزیع آب معرفی نمود . سیستم HACCP همچنانکه به طور موفقیت آمیزی در کنترل کیفیت منابع آب شهر ملبورن استرالیا عمل نموده است می تواند در ارزشیابی و شناسایی آلودگی های متنوع سیستم های آب آشامیدنی نظیر آلاینده های میکروبی ، شیمیایی و راههای کاهش و حذف این گونه خطرات بدون نیاز به عملیات اجرایی مورد استفاده قرار گیرد . این مقاله ضمن بیان اهمیت و مزایای سیستم HACCP به تشریح اصول واجزاء سیستم ، نحوه اجرا و به کار گیری آن در کنترل منابع و سیستم توزیع آب آشامیدنی می پردازد

کلیدواژه ها:

آب آشامیدنی ، کنترل کیفیت ، HACCP