تأثیر اصول خانه های سنتی بر فرآیند خانه های امروزی ( نمونه موردی گیلان )

معماری سنتی ایران یکی از بهترین مثال های معماری اقلیمی است که مطلوب ترین راه حل ها را از لحاظ بقاء محیط زیست و آسایش انسان داشته است. معماری سنتی و بومی گیلان با کالبدی زیبا امروزه نیز پاسخگوی مناسبی در جهت خلق فضایی هماهنگ با طبیعت و اقلیم منطقه می باشد و بیشترین تأثیر را از اقلیم و طبیعت پیرامون خود گرفته است، به گونه ای که می توان آن را بهترین الگو برای دستیابی به معماری پایدار منطقه دانست لذا توجه به ویژگی های غنی معماری بومی گیلان و بازنگری در اصول به کار برده شده جهت دستیابی به راهکارهای مناسب برای طراحی معماری امروز ضروریست به گونه ای که بتوان به اهداف معماری پایدار دست یافت. در این مقاله با استفاده از کتب، مقالات و مجلات علمی پژوهشی و بررسی در تحقیقات انجام شده بر آن شدیم به بررسی نقش اصول ساخت خانه های سنتی بر روند ساخت خانه های امروزی در منطقهگیلان بپردازیم. پایداری و اصول آن جز جدا نشدنی از معماری و ساخت و ساز بوده و هست و به کارگیری این اصول نه تنها محیط و فضای آسایش مند، بلکه کمک به محیط زیست و بقای بشر است. با توجه به آب و هوا و وجود رطوبت و لزوم کوران، ارتفاعات مانع عبور جریان هوا و وجود گیاهان و درختان باعث تبخیر و ایجاد رطوبت مازاد می شود لذا وجود بیش از حد گیاهان و قرارگیری سایت در مناطق پست و دامنه ها میزان این رطوبت را به بیش از حد مطلوب می رساند و همچنین چسبیدگی بدنه ساختمان های همجوار در انبوه سازی پیامد عدم تهویه جداره ها را به دنبال دارد. بنابراین لازم است، تا تمهیدات دوری از رطوبت درتمامی فرایند طراحی در نظر گرفته شود.

کلیدواژه ها:

اقلیم گیلان ، معماری بومی گیلان ، خانه های سنتی ، خانه های امروزی