ورزشگاه و تماشاخانه در شهر ایرانی

هدف از این نوشته، تلاش برای یافتن علل و ارائه پاسخی به فقدان چند گونه از فضاهای مهم جمعی در پهنه شهرهای سنتی ایرانی است. در مقایسه با شهرهای کهن یونان و روم، عملکردهایی چون ورزشگاه و تماشاخانه در بافت شهرهای کهن ما یا شناخته نبوده و یا در صورت وجود شناخت، ظاهراً به آن درجه از تکاملی که در شهرهای غربی مشهود است، نرسیده اند. آیا تمدن شهری ایرانی خالی از نیاز به بنای ساختمانهایی برای برگزاری رقابت های آزاد جمعی و یا محلی برای گذران اوقات تفریحی بوده، یا فرهنگ شهری ما به آن درجه از پیچیدگی اجتماعی نرسیده بوده، و یا تفاوتهای دیگری در نگرش به علت وجودی این عملکردها، مانع از ظهورشان در شهرهای ما گردیده است؟ باور بنیادی درین نوشته آنست که برای پاسخگویی به این سوالها می باید از مرور بررسیر تکامل کالبدی این فضاها در شهرهای ایرانی آغاز کرد، اما در جستجوی علت اصلی و آن تفاوتهای مبهم، دامنه کندوکاوها را به بررسی روند تطور باورهای جمعی و جستجو در جهان بینی ساکنان و سازندگان این شهرها کشاند.

کلیدواژه ها:

ورزشگاه ، شهر ایرانی ، تماشاخانه