نقش واسطه گری ابعاد هویت در رابطه الگوی ارتباطی خانواده با سازگاری زناشویی

پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش واسطه گری ابعاد هویت برای رابطه الگوی ارتباطی خانواده با سازگاری زناشویی انجام گرفت. روش پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی بود. جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان متاهل مقطع کارشناسی ارشد ورودی سالهای 91 و 92 دانشگاهبود که 100 نفر با روش نمونه گیری خوشه ای مرحله ای به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار استفاده شده شامل پرسشنامه های سازگاریزناشویی، پرسشنامه ابعاد هویت و پرسشنامه الگوی ارتباطات خانوادگی تجدید نظر شده بود. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون، تحلیل رگرسیون سلسله مراتبی و تحلیل مسیر انجام گرفت. نتایج نشان داد الگوی گفت و شنود با ابعاد هویت فردی و ملی مذهبی رابطه مستقیم معنی دار دارد. الگوی همنوایی با هویت قومی رابطه مستقیم معنی دار و با هویت ملی رابطه معکوس معنی دار وجود دارد. همچنین سازگاری زناشویی با الگوی گفت و شنود رابطه مستقیم معنی دار داشت ولی با الگوی همنوایی رابطه معنی دار دیده نشد. درمورد رابطه ابعاد هویت با سازگاری زناشویی نیز، از بین الگوهای ابعاد هویت فقط هویت ملی مذهبی با سازگاری زناشویی رابطه معنی -دار داشت. در مورد نقش میانجی گری ابعاد هویت نتایج نشان داد در مجموع در این مدل، 21 درصد از واریانس سازگاری زناشویی توسطالگوهای ارتباطی خانوادگی و ابعاد هویت تبیین می شود و هویت ملی مذهبی نقش واسطه گری جزئی برای الگوی گفت و شنود و سازگاری - زناشویی ایفا می نماید

کلیدواژه ها:

ابعادهویت ، سازگاری زناشویی ، الگوی ارتباطی خانواده