تاثیر شدت چرا روی مراتع حوضه چمگردلان

مراتع نیمی از اراضی جهان را تشکیل میدهند و چرای دام از راه های مختلف بر پوشش گیاهی تأثیر می گذارد که از آنجمله میتوان به برداشت گیاهان، جابجایی مواد غذایی و توزیع مجدد آنها از طریق فضولات و فشارهای مکانیکی برخاک و مواد گیاهی در اثر لگدکوبی را نام برد. در این تحقیق جهت مطالعات پوشش گیاهی منطقه چاویز، از طریقبازدیدهای صحرایی و با کمک گرفتن از اطلاعات منابع طبیعی استان ایلام به بررسی پوشش گیاهی منطقه اقدام نمودیمو براساس مطالعات انجام گرفته به روش 4 فاکتوری وضعیت پوشش گیاهی حوزه مشخص گردید و نشان داد که اینمراتع، تحت فشار چرای بیش از حد، سیر قهقرایی داشته و تبدیل اراضی مرتعی به اراضی کشت دیم و خصوصا شخم درجهت شیب کمک شایان توجهی به این سیر قهقرایی نموده است. در این تحقیق سعی شده است که عوامل تاثیرگذار برتخریب مراتع شناسایی و راهکارهای مناسب برای حل آنها مشخص گردد و با مدیریتی صحیح در اکوسیستم های مرتعیبهره برداری پایدار از این منابع صورت گیرد.

کلیدواژه ها:

چرای دام ، وضعیت مرتع ، تخریب مراتع ، اکوسیستم های مرتعی