ورمی کمپوست در کشاورزی پایدار

امروزه کاربرد سموم و کودهای شیمیایی در زمینه ای زراعی به طور قابل ملاحظه ای افزایش یافته است. علاوه برهزینه های اضافی، اثرات جبران ناپذیری بر محیط زیست و سلامی انسان دارند و آلودگی خاک و آب ناشی از موادشیمیایی، باعث ایجاد مسائل بغرنج در این زمینه شده است. استفاده دائم گیاهان از ذخایر غذایی خاک بدونجایگزینی مناسب باعث کاهش توان تولیدی و عناصر غذایی خاک شده است. درنتیجه برای رهایی از این مشکلات ومدیریت حاصلخیزی خاک، پیشرفت به سمت کشاورزی ارگانیک توصیه می شود و بدین ترتیب نیاز به مصرفکودهای آلی برای تغذیه گیاه افزایش پیدا می کند. امروزه تأکید زیادی در سراسر دنیا بر کشاورزی پایدار وجود داردکه ارکان آن مبتنی بر افزایش کیفیت و پایداری عملکرد گیاه در کنار کمترین زیان های زیست محیطی است . اماکاربرد زیاد کودهای شیمیایی، باعث اثرات منفی از قبیل شستشوی خاک، حساسیت به حمله بیماری ها، تخریبارگانیسم های کوچک مطلوب و در نهایت موجب آسیب جبران ناپذیر به سیستم خاک و تخریب ساختار آن خواهدشد. در طی تلاش برای دستیابی به کشاورزی پایدار، تکنولوژی جدیدی پدیدار شده است که در طی آن طیفوسیعی از بقایای زاید کشاورزی، خانگی و صنعتی بوسیله فعالیت گونه های خاصی از کرم های خاکی موسوم بهکمپوسترها به محصول با ارزشی بنام ورمی کمپوست تبدیل می شوند. ورمی کمپوست دارای خصوصیاتفیزیکوشیمیایی مناسب بوده و از نظر عناصر غذایی قابل جذب غنی می باشد .

کلیدواژه ها:

کرم خاکی ، کشاورزی پایدار ، کود ، ورمی کمپوست