بازیابی اتصالات پوشش محور به هنگام خرابی یک سنسور در شبکه های حسگر بی سیم دارای قابلیت تحرک، مبتنی بر یک سیستم فازی

در شبکه های حسگر بی سیم، سنسورها با محدودیت شدید منابع انرژی ومحدودیت قابلیت اطمینان رو به روهستند. به هنگام خرابی یک سنسور، بحث بازیابی اتصالات از دست رفته ناشی از این خرابی، در کنار حفظ پوششاولیه تحت نظر شبکه، یک امر کلیدی و حیاتی است. هدف این مقاله استفاده از منطق فازی به منظور کنترل جا بهجایی های لازم به منظور بازیابی اتصالات پوشش محور، در جهت کاهش میزان از دست رفت پوشش شبکه است. بااستفاده از سیستم فازی، علاوه بر اولویت دادن به حفظ بیشینه پوشش شبکه، از تاثیر گذاری منسجم سایرپارامترهای ورودی نظیر انرژی، فاصله و تعداد همسایه ها نیز بهره مند خواهیم شد. از خروجی سیستم فازی، براساس مقادیر وزن ها، بهترین گره کاندید برای جا به جایی انتخاب می شود. آزمایش های انجام شده تاثیر گذاریاستفاده از قوانین فازی به منظور کاهش میزان از دست رفت کلی پوشش شبکه، در زمان بازیابی اتصالات را نشانداده است و نسبت به DRFN بهبودهای قابل توجهی حاصل شده است.

کلیدواژه ها:

بازیابی اتصالات ، پوشش- محور ، سیستم فازی ، شبکه های حسگر بی سیم دارای قابلیت تحرک