همزمان سازی اسیلاتورهای گره سینوسی دهلیزی (SA) و گره دهلیزی بطنی (AV) قلب با استفاده از الگوریتم بهینه سازی مجموعه ی ذرات (PSO)

در این مقاله یک مدل از مدلهای موجود برای سیستمهای اسیلاتوری قلب در نظر گرفته شده است. مدلی که بر رویآن تمرکز شده است مدل وندرپل است. در مدل وندرپل دو سیستم اسیلاتوری موجود است که به اسیلاتورهای پیروقلب (AV) و اسیلاتور فرمانده (SA) قلب مشهور هستند. در حالت کلی باید این دو اسیلاتور قلب از یکدیگر پیروی کنند یعنی اسیلاتور AV باید اسیلاتور SA را دنبال کند. اگر این هماهنگی بین سیگنال های SA و AV قلب از بین برود قلب عملکرد صحیح خود را از دست داده و سبب ناراحتی های قلبی می گردد. در این مقاله هدف این است که بتوانیم سیگنال های AV و SA قلب را در صورتی که از یکدیگر پیروی نکنند، همزمان یا هماهنگ کنیم. روشهایی که اخیراً در زمینه همزمان سازی سیگنال های پیرو (AV) و فرمانده قلب (SA) با استفاده از مدل وندرپل ارائه شده اند شاملروشهای کلاسیک از قبیل مد لغزشی، خطی سازی فیدبکی، روش کنترل تطبیقی و روش تئوری اندازه می باشد. هدفاصلی که در این مقاله به آن پرداخته می شود این است که آیا می توان با استفاده از روشهای هوشمند این اختلالات رااز بین برد و همچنین عملکرد روش پیشنهادی هوشمند الگوریتم بهینه سازی مجموعه ذرات در مقایسه با روشهایکلاسیک به چه صورت است. روش ارائه شده در این مقاله، روش هوشمند با استفاده از الگوریتم بهینه سازی مجموعهذرات است که تاکنون از این روش برای همزمانسازی اسیلاتورهای قلب استفاده نشده است. پس از شبیه سازی ملاحظهگردید که الگوریتم بهینه سازی مجموعه ذرات (PSO) نسبت به سایر روشهای کنترلی سریع تر عمل همزمان سازی را انجام می دهد.

کلیدواژه ها:

همزمانسازی ، مدل وندرپل ، اسیلاتورهای گره SA و AV ، الگوریتم بهینه سازی مجموعه ذرات (PSO)