رضایتمندی مراجعین از برنامه پزشک خانواده در شهرستان کرمان در سال 1389

مقدمه: برنامه پزشک خانواده یکی از مهمترین برنامه ها در بخش بهداشت و درمان ایران محسوب می شود و با توجه به این که رضایت می تواند در بهره وری منابع، کمیت و کیفیت خدمات مؤثر باشد، مطالعه حاضر با هدف بررسی میزان رضایتمندی از برنامه مذکور در کرمان انجام شد. روش ها: مطالعه حاضر از نوع مقطعی بود که بر روی 370 نفر از جمعیت نواحی روستایی شهرستان کرمان که مجری برنامه پزشک خانواده بودند، انجام گرفت. روش نمونه گیری به صورت خوشه ای چند مرحله ای بود. داده ها با استفاده از پرسشنامه جمع آوری گردید. برای آنالیز داده ها از شاخص های توصیفی و نیز برای بررسی ارتباط بین متغیرها از آزمون های آماری کای مربع، t-test و ANOVA استفاده گردید. نتایج: میانگین سن افراد شرکت کننده در مطالعه 10/1±36/3 سال بود. رضایت 18/72% گیرندگان خدمت در سطح مطلوب، 60/85% در سطح نسبتاً مطلوب و 20/43% در سطح نامناسب بود. بین وضعیت تأهل ووضعیت تحصیلات مراجعین با رضایت آنها رابطه معنی داری وجود داشت، به نحوی که میزان رضایت در افراد متأهل بیشترین و در افراد با تحصیلات دانشگاهی کمترین بود. ولی بین سن و جنسیت با رضایت افراد رابطه آماری معنی داری مشاهده نگردید. بحث و نتیجه گیری: به طور کلی، رضایت گیرندگان خدمت از برنامه پزشک خانواده در مرکز بهداشت شهرستان کرمان در سطح نسبتاً مطلوبی می باشد. البته حفظ وضعیت موجود و ارتقاء خدمات به موازات بالارفتن انتظارات مردم ضروری می باشد.

کلیدواژه ها:

طرح پزشک خانواده ، رضایتمندی ، گیرندگان خدمت