شیوع سندرم فرسودگی شغلی و عوامل مرتبط با آن در دندانپزشکان شهرکرمان

مقدمه: حرفه دندانپزشکی، یکی از حرفه هایی است که خستگی جسمانی و روانی زیادی دارد و می تواند منجر به سندرم فرسودگی شغلی گردد. هدف از انجام این پژوهش، ارزیابی فراوانی فرسودگی شغلی در دندانپزشکان شهرکرمان بوده است. روش ها: این مطالعه مقطعی روی 145 دندانپزشک شهر کرمان شاغل در مطب و مراکز بهداشتی- درمانی انجام شد. روش جمع آوری داده ها، پرسشنامه استاندارد فرسودگی شغلی Maslach (مازلاک) بود. آنالیز داده ها در نرم افزار آماری SPSS نسخه 18 و توسط آنالیز رگرسیون انجام شد. نتایج: در این پژوهش 51/7% دندانپزشکان مرد و 48/3% زن، با میانگین سن 7/18±35 سال بودند. 14/1% افراد مسخ شخصیت شدید، 30/46% خستگی عاطفی و 71/76% دچار عدم موفقیت شخصی (کفایت شخصی) شدید بودند. بین متغیرها سن، جنس، وضعیت اشتغال، ساعات کار هفتگی، تأهل و سال های فارغ التحصیلی با فرسودگی شغلی ارتباط آماری معنی دارمشاهده نشد. اما بین مسخ شخصیت با وضعیت تأهل و وضعیت اشتغال ارتباط معنی داری وجود داشت. بحث و نتیجه گیری: فرسودگی شغلی در دندانپزشکان کرمان بالا می باشد. سیاست های مداخله ای جهت ارزیابی و یافتن عوامل آن و اتخاذ تدابیر پیشگیرانه و درمانی توصیه می شود.

کلیدواژه ها:

فرسودگی شغلی ، دندانپزشکان ، کرمان