رابطه پرخاشگری با متغیرهای جمعیت شناختی در دانش آموزان دبیرستانی پسر شهر ایلام

زمینه و هدف: بی توجهی به پرخاشگری در نوجوانان باعث افزایش روابط ناسالم در بین افراد جامعه،کاهش کیفیت زندگی، مشکلاتی نظیر فرار از مدرسه، افت تحصیلی و سوءمصرف مواد می شود. لذا هدفپژوهش هدف بررسی رابطه تعدادی از متغیرهای جمعیت شناختی با پرخاشگری می باشد.روش بررسی: در این مطالعه توصیفی- مقطعی، جامعه آماری کلیه دانش آموزان پسر دبیرستانی بود که درس سال تحصیلی 94-95 در شهر ایلام مشغول تحصیل بودند. با اسنفاده از روش نمونه گیری خوشه ای 265 نفر از آنان به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند. اطلاعات جمعیت شناختی و پرسشنامه پرخاشگریباس و پری (AQ) توسط آزمودنی ها تکمیل شد. برای تحلیل داده ها از روش های آماری فراوانی، میانگین،انحراف استاندارد، کمترین مقدار و بیشترین مقدار استفاده شد. آزمون های مربوط به آمار استنباطی همضریب همبستگی پیرسون، آزمون t مستقل، آزمون ANOVA و آزمون تعقیبی LSD بودند. برای تحلیلداده ها هم از ویراست بیستم نرم افزار SPSS20 استفاده شد.یافته ها: نتایج نشان داد که پرخاشگری با سن همبستگی مثبت و معناداری داشت درحالیکه با رتبه تولدرابطه معناداری مشاهده نشد. همچنین میان پرخاشگری در دو منطقه شهری و روستایی تفاوت معنادارینداشت. پرخاشگری در دانش آموزان رشته تجربی در مقایسه با رشته های انسانی و ریاضی کمتر بود. دانش-آموزان پدران بیکار در مقایسه با دانشآموزانی که پدرشان شاغل بود پرخاشگری سطح بالاتری داشتند.نتیجه گیری: یافته ها نشان میدهد که آموزش مهارتهای کارآمد برای مدیریت پرخاشگری از جملهمسائل مهمی است که باید در دوره نوجوانی بیشتر بدان توجه شود. به علاوه، بیکاری مشکل اجتماعیمهمی است که می تواند در پرخاشگری نوجوانان نقش داشته باشد.

کلیدواژه ها:

پرخاشگری ، دانش آموزان دبیرستانی ، ایلام