کارآیی نانولوله های کربنه چند جداره در جذب فسفر اس محلول های آبی (بررسی ایزوترم و سنتیک جذب)

زمینه و هدف: تخلیه فسفر از فاضلاب های شهری و صنعتی به پیکره آبی باعث مشکلات زیست محیطی از جمله اوتریفیکاسون یا شکوفایی جلبکی می گردد. بنابراین تصفیه این پساب ها قبل از تخلیه به محیط ضروری به نظر می رسد. لذا هدف از این مطالعه، بررسی مقدار جذب فسفر از محیط های آبی با استفاده از نانولوله های کربنی چند جداره به عنوان جاذب می باشد. روش بررسی: این مطالعه به صورت تجربی در مقیاس ازمایشگاهی در یک سیستم بسته انجام پذیرفت. تعیین ویژگی جاذب با استفاده از میکروسکوپ الکترونی روبشی انجام شد. تأثیر متغیرهای مؤثر بر جذب فسفر مثل مقدار جاذب، غلظت اولیه فسفر و pH بررسی شد. همچنین برای ارزیابی داده ها از مدل های ایزوترمی و سنتیکی استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد که افزایش pH و مقدار جاذب باعث افزایش کارائی جذب فسفر می گردد. در حالی که افزایش غلظت فسفر باعث کاهش مقدار جذب می شود. همچنین نتایج نشان دادند که جذب فسفر از مدل ایزوترمی لانگمویر پیروی می کند و حداکثر ظرفیت جذب برای فسفر، 28/60 میلی گرم بر گرم محاسبه شد. از سنتیک شبه مرتبه اول و دوم و درون ذره ای برای بررسی سنتیک جذب استفاده شد. نتایج تجربی بدست آمده با مدل سینتیکی شبه مرتبه دوم تطابق خوبی نشان دادند. نتیجه گیری: نتایج حاصل شده از داده ها نشان داد که نانولوله های کربنه جاذبی با ظرفیت بالا بوده و از آن می توان برای حذف آلاینده ها استفاده نمود.

کلیدواژه ها:

نانولوله های کربنی چند جداره ، فسفر ، سنتیک ، ایزوترم